Pagina's

vrijdag 16 oktober 2015

denken..gevoel..en doen

..vandaag een vervolg afspraak bij de psych. Ik zag er zo tegenop...
De bedoeling was dat we oa gingen bespreken hoe het was gegaan na de eerste EMDR. Toen dacht ik nog bij mijzelf; Als ik nou hier lang over praat dan hebben we misschien te weinig tijd voor de tweede sessie ;)
Het was een goed gesprek. Ik kon mijn ervaring goed vertellen/verwoorden. Ik vertelde dat ik het heel zwaar vond, de therapie. Die dag kon ik verder niks meer, maar ook de twee dagen daarna waren zwaar, zo'n vreselijk zwaar hoofd/ er niet helemaal bij zijn. Echt vervelend gevoel....
De psych. was ook wel een beetje geschrokken van mijn reactie, direct na de therapie. Ik was gewoon helemaal knock-out....
Maar....het heeft wel geholpen, en dat is natuurlijk het belangrijkste.
Ik vond de therapie eerst een beetje 'dom'...ik had het gevoel dat ik in het tv-programma Bananasplit zat. Maar je moet echt even leren om er in mee te gaan, en dan merk je dat je steeds rustiger reageert op het gebeuren, en dat voelt erg apart/bijzonder.
Het zuigt werkelijk alle energie uit je, tjonge....dat maakte het erg zwaar.

Het is nu vrijdag..ik ga weer even verder waar ik gebleven was.
Het gesprek van gisteren was goed maar ook verrassend....en waarom verrassend; Als je dan zo weer met de psycholoog aan het praten bent komt toch meer naar boven wat ik zelf eigenlijk niet verwacht had. En dat is het stukje over hulpverlening, de mensen met wie ik te maken heb gehad in de tijd van ziekenhuis en toen ik thuis was. Het gaat helemaal niet om de mensen persoonlijk maar om mijn eigen gevoel. Ik ga daar niet heel uit gebreid op in, want dat is helemaal niet leuk. Maar een klein voorbeeld; Ik wil graag de thuiszorg nog een bedankje brengen met een brief erbij van hoe het nu met mij( en het gezin) gaat. Maar zodra ik een blad voor mij heb liggen komen er alleen maar boze gedachten, lelijke woorden in mij op....of ik verkreukel dat papier...
En hoe komt dat? 'Zij' doen mij herinneren aan de tijd van pijn, verdriet, machteloosheid, overgeleverd aan....En zelf niet meer de regie in je eigen huis/kamer hebben....
De opdracht aan mij is nu dat ik echt zo'n brief ga schrijven/verkreukelen/ krassen..wat er ook maar uit komt, we hopen dat ik het vervelende gevoel dan een eind kwijt ben. Zo niet dan volgt er toch nog een keer een EMDR behandeling.
Ik ben erg blij, hoe moeilijk het ook is, met de begeleiding.
Maar...het is makkelijker om een muur omhoog te trekken en te zeggen; Oke, prima tot zover en niet verder....Maar dat is niet de oplossing, dat hou je niet vol.

Stil mijn ziel wees stil,
en wees niet bang
voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij,
in je beproevingen en zorgen










donderdag 1 oktober 2015

Dankbaar!!

Afgelopen dinsdag was een dagje ziekenhuis voor mij...
Eerst had ik een onderzoek van mijn nieren ( er werd een scan gemaakt) en een uurtje later had ik een gesprek met de uroloog en bespraken we de uitslagen. En de uitslag was geweldig!! Mijn nierfunctie is bijna weer op oude niveau...Hoe bijzonder en wonderlijk is dat?
Wat vooraf ging;
Ik was geopereerd en een paar dagen na de operatie liep ik een bloedvergiftiging op. Een paar uur later werd ik met spoed geopereerd, een tweede buikoperatie. Ik werd wakker op de MC...met nog meer 'slangen' aan mijn lichaam dan daarvoor...en in allebei de nieren een drain...
Mijn re-drain bleef bloeden door een lekkend bloedvat, na een kleine operatie is dat verholpen.
Maar de li-nier bleef problemen geven. Om dit ook te verhelpen was hier ook weer een (buik)operatie voor nodig, maar dat kon niet gelijk, ik moest eerst een aantal weken naar huis om aan te sterken. En zo gebeurde het, en op 21 aug had ik mijn laatste buikoperatie. De herstel periode van deze operatie verliep goed en zo mocht ik op 29 aug weer naar huis.
Maar vooral mijn li-nier heeft in de afgelopen periode erg zwaar gehad.Maar nu, 5 weken na de laatste operatie, gaat het erg goed. Zo bijzonder, ongelofelijk. Zo mag ik zien dat ik, naast mijn ms, toch wel heel gezond en sterk ben. God zorgt! Hij geeft mij de kracht en de gezondheid dat ik zo voorspoedig mag opknappen. En dat ik weer van veel dingen/momenten kan genieten. Zo heerlijk

Dinsdag heb ik ook voor de eerste keer EMDR gehad, tjonge wat zag ik er tegenop.
En het was zwaar, maar ook goed. De psycholoog heeft een moment naar boven gehaald bij mij waar ik het erg moeilijk mee had, en dat moment is nu minder heftig in mijn hoofd aanwezig dan daarvoor. Ik kan er nu rustig aan terug denken....
Aan het begin van deze 'sessie' dacht ik echt van; hou toch op met je vingers voor mij  ogen te gaan, slaat nergens op ( ja ja weer die opstandigheid) Maar uiteindelijk nam ze mee, en kwam het binnen.
Maar wat kost het een energie. De sessie duurde ongeveer 3 kwartier, maar ik was echt helemaal op, maar ook raar in het hoofd. Die avond en nacht was ik niet veel waard, maar nu voel ik mij goed. En ben ik blij dat het heeft geholpen. Volgende week gaan we bespreken hoe het gegaan is na de behandeling...