Operatie

Teleurstelling....

Dat was het gisteren toen ik hoorde dat de (kleine) operatie niet gelukt was. Het was een ballon dilatatie die gisteren is geprobeerd bij mijn li-urineleider. Maar er was helemaal geen doorgang.
Natuurlijk was ik verdrietig en echt teleurgesteld, maar ik wist ook dat het echt een kleine kans van slagen had. En toch ga je ook die kleine kans proberen...
Nu wordt het toch een (zware) operatie.En die gaat al gauw plaats vinden, nl op 21 augustus, volgende week vrijdag. Blij en opgelucht dat ik al zo vlot geholpen wordt.
Ik hoop zo dat deze operatie even de laatste zal zijn en dat ik echt (zo ver mogelijk) aan mijn herstel kan werken.
Nu voelt het een beetje dubbel;je doet je best om aan te sterken, maar je weet dat je over een aantal weken weer geholpen gaat worden...dan kan je weer een beetje van voor af aan beginnen.
Dat aansterken ( na die zes weken) ging heel goed.

Soms gaat het woordje 'waarom' ook wel door mijn hoofd, maar het verdwijnt dan ook weer snel. Want ik kan daar niks mee...
Maar vertrouwen op mijn Hemelse Vader geeft rust en houvast.
Ps 121 "Ik sla mijn ogen op naar de bergen,van waar komt mijn hulp? Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft.
Een lied van hoop is Ps 121.

Ik ga voortaan verder op mijn blog, dus niet meer vertellen via mail en WhatsApp .
Dus als u/jij mij wilt blijven volgen, zoek dan af en toe mijn blog "Waardevol leven"op.
Ik doe mijn best om jullie het een en ander te vertellen, en het zal voornamelijk gaan over mijn MS.
De impact van MS in mijn leven en die van de kinderen.
Ik zou het leuk vinden om af en toe een reactie te lezen, je mag ook vragen stellen die ik zeker zal proberen te antwoorden.
Mijn blog kan je vinden onder; mathildedebruijn.blogspot.nl

Hartelijke groet!